Chafre
zbudował swą piramidę na płaskowyżu w Giza, na południowy zachód od
piramidy swego ojca. Piramida ma długość boków 215 m, choć pierwotnie
planowano prawdopodobnie boki o 30 m dłuższe. Pierwotna wysokość to
143,5 m, a kąt nachylenia ścian 53° 10'.
System pomieszczeń, w porównaniu z piramidą Chufu, jest jednak znacznie
uproszczony. Górny korytarz rozpoczyna się wejściem (zwanym drugim lub
wyższym), wyłożonym blokami różowego granitu, na wysokości 11,5 m
po stronie północnej i prowadzi w dół do skalnego rdzenia. W miejscu
gdzie rozpoczyna się poziomy korytarz umieszczono zaporę z różowego
granitu. Potem
poziomo, na długości 56 m, do komory grobowej mierzącej 5 x 14,2 m i
wysokiej 6,8 m i usytuowanej w osi pionowej piramidy. W komorze
grobowej, całkowicie (z wyjątkiem dwuspadowego sklepienia sklepienia)
wykutej w skale, wyłożonej kamieniem, znajduje się sarkofag z wiekiem wykonany z granitu. Dolny
korytarz wiedzie od północnej strony z poziomu ziemi (wejście zwane
pierwszym lub niższym) w dół przez 34,2 m
, potem poziomo dalsze 15,8 m, następnie zaś w górę 22,4 m , gdzie łączy
się z korytarzem górnym. Od poziomego korytarza odchodzi chodnik
długości 6,7 m prowadzący do komory dolnej skalnej (3,1 x 10,4 m,
wysokość: 2,6 m), z dwuspadowym sklepieniem, w której prawdopodobnie
składowano część wyposażenia grobowego. Dwa systemy chodników
odzwierciedlają dwie różne fazy budowy piramidy. Na zachód od muru
okalającego piramidę leżą magazyny i baraki robotników. Piramida pokryta
była w dolnych partiach granitem asuańskim, reszta zaś to wapień z Tura.
Po jej południowej stronie leży piramida kultowa, na wschodzie świątynia
grobowa (świątynia wstępna i przedsionek, dziedziniec do uprawiania
kultu z obejściem, świątynia właściwa w której składano ofiary zmarłemu
z pięcioma kaplicami na posągi), obok niej pięć szybów na barki. Z
dolnej świątyni Chafre (najlepiej zachowanej świątyni Egiptu z czasów
Starego Państwa) prowadzi rampa o długości 500 m, niegdyś zadaszona i
ozdobiona płaskorzeźbami. Przez dwie bramy, przy których w starożytności
stały sfinksy, przez portyki i chodnik łączący dochodzi się do sali
kolumnowej z 16 granitowymi filarami, gdzie dawniej ustawione były 23
posągi króla. Stąd pochodzi słynny posąg Chafre z sokołem (obecnie w
Muzeum Kairskim) Wejścia do piramidy próżno poszukiwał w 1817 roku Giovanni Caviglia. Rok
później znalazł je siłacz z Padwy Giovanni
Belzoni. Odkrył
on tzw. górne wejście, spenetrował także część podziemną piramidy.
Starsze z dwóch wejść jest zlokalizowane na powierzchni ok. 30 m na
północ od piramidy.