Niemal nic nie wiadomo o nadbudowie piramidy. Ukończono jedynie kwadratową podstawę, wykutą w litej skale. Mierzy ona 200 x 200 m, i ukazuje ślady otaczającego ją przyziemia, zachowane do pokrycia kamieniem wapiennym. Jeśli nachylenie ścian zaplanowano na 52°, jak w piramidzie Chufu, budowla osiągnęłaby wysokość zbliżoną do wysokości piramidy Chafre. Jednak trudno zrekonstruować dokładne wymiary i planowane nachylenie ścian, gdyż nie zachowały się nawet fragmenty okładziny piramidy.
Podbudowa
składa się z szybu grobowego w kształcie litery T, przechodzącego z
północy w kierunku południowym i komory grobowej usytuowanej na linii
wschód-zachód. Szyb pozbawiony jest sklepienia
i wydaje się prawdopodobne, że nigdy go nie było.
Strome schody prowadzą w dół do komory grobowej, w połowie swej długości
schody są przerywane przez poziome wypłaszczenie nieznanego
przeznaczenia.
Komora grobowa nie została oczywiście nigdy wykończona, ściany szybu
były gładkie, choć nigdy nie obłożono ich kamieniem. Jedynie
posadzka komory grobowej została wykończona i pokryta masywnymi blokami
granitowymi, o długości 4,5 m, szerokości 2,5 m i masie do 9 ton każdy.
W pobliżu zachodniego końca komory znaleziono nieżuty sarkofag.
Ma on owalny kształt i został osadzony w jednym z bloków podłogowych.
Wydaje się oczywiste, że sarkofag został przywieziony do komory podczas
budowy fundamentów, ponieważ był zbyt duży, aby zmieścić się w
korytarzu.
Sarkofag ma 3,15 m długości, 2,22 m szerokości i 1,50 m wysokości.
Owalne wieko sarkofagu znaleziono in situ.
Według Barsantiego, wewnątrz sarkofagu były widoczne ślady pochówku, ale
niestety nigdy nie zostały dokładnie zbadane i dziś są one bezpowrotnie utracone.
Ponadto Barsanti twierdzi, że znalazł uszkodzoną tabliczkę z imieniem
króla Dżedefre.
Kompleks grobowy
o rozmiarach 465
x
420 m
w swojej
strukturze jest bardzo
podobny do kompleksu Dżedefre.
Ponieważ zaledwie rozpoczęto
budowę pierwszej warstwy piramidy, reszta kompleksu grobowego również
pozostała niedokończona.
Nie ma żadnych śladów
świątyni grobowej,
rampy, dolnej
świątyni bądź też innych
kultowych budynków.
Wśród
badaczy trwa dyskusja nad datacją budowli.
Wskazują oni na kilka graffiti, wykonane
czarnym tuszem, które zostały znalezione w
komorze grobowej i wzdłuż szybu.
Przedstawiają one różne nazwy
załóg robotniczych i nazwy planowanych
nekropoli: Seba[-weref]-Ka ? ([Wielki]
Gwiazda-Ka ?). Wzmiankowane jest też
dwukrotnie imię królewskie
Nebkare (Pan Ka Re). Być może,
chodzi tu o imię nieznanego władcy lub
następcy tronu.
Dodatkowo napis wzmiankuje ewentualne imię
złotego horusa: Neb-Hedżet-Nebu (Pan
Złotej Korony).
Część egiptologów jest zdania, że
chodzi to o horusowe imię króla Huni.
Jednak
głównym problemem wydaje się poprawne
odczytanie imienia w kartuszu znalezionego
wśród sześciu napisów atramentowych.
Podczas gdy drugi hieroglif jest bez
wątpienia symbolem Ka, to poprzedzający go
znak jest nieczytelny.
Niestety odręczny rysunek wykonany przez
Alessandro Barsantiego jest niedopracowany,
tak że znak ten pozostaje nieczytelny. Znani
egiptolodzy rozmaicie odczytują ów kartusz.
Kurt Sethe: Nebką (Jego Ka Jest Panem),
Jean-Philippe Lauer: Bik-Ka (Jego Ka
Jest Boskie), Peter Kaplony: Schen-Ka
(Jego Ka Jest Mocne) oraz
Gaston Maspero: Nefer-Ka (Jego Ka Jest Piękne).
Wolfhart Westendorf jest nawet
zdania że dyskusyjny znak przedstawia
żyrafę, zwierzę, które było postrzegane jako
mądre i posiadające magiczną moc.
Jürgen von Beckerath i
George Reisner
uważają, że piramida została zaplanowana
jako grób następcy tronu imieniem Baka, syna
króla Dżedefre, a imię składa się z
hieroglifów przedstawiających barana i znak
Ka.
Beckerath zakłada, że Baka zmienił
nazwisko na Bakare (Dusza i Ka Ra),
po objęciu tronu, jednak wkrótce po tym
zmarł niespodziewanie, pozostawiając
niedokończony szyb grobowy.
Zatem Beckerath i Reisner odczytują sporne
imię jako Ba-Ka (Ka Jest Jego Duszą).
Aidan Dodson widzi siedzącą postać
zwierzęcia setowego, odczytując Set-Ka (Set
Jest Moim Ka).
Uważa on, że piramida została zaplanowana
jako grób księcia Setka, innego syna króla
Dżedefre.
Dodson wątpi czy imię należy odczytywać
Bakare, uzasadniając to brakiem w kartuszu
znaku słońca. Obie teorie, umiejscawiają
datę budowy na IV dynastię.
Wreszcie Beckerath, Reisner i Dodson odnoszą
się do elementów architektonicznych szybu
grobowego: wykorzystanie w ten sposób
ciosanych i w tym rozmiarze granitowych
bloków w posadzce stosowano nie wcześniej
niż u króla Chufu i według Barsantiego,
fragmenty podobnego sarkofagu w owalnym
kształcie znaleziono w ruinach piramidy
Dżedefre.
Ponadto wskazywać ma na to to tabliczka z imieniem Dżedefre rzekomo znalezione
przez Barsantiego na schodach.
Kurt Sethe, Nabil Swelim i Wolfgang Helck
wykorzystując wcześniejsze argumenty,
umieszczają czas budowy szybu grobowego na
późną III dynastię.
Wskazują oni że, ogólnie rzecz biorąc,
korzystanie z ciosanego granitu jako
wykładziny w grobowcach królewskich było
tradycją od czasów panowania króla
Chasechemui, ostatniego faraona II dynastii.
Ponadto budowę szybów grobowych pod piramidą
stosowano w czasach III a nie IV dynastii.
Lokalizacja północ-południe kompleksu była
również stosowana w okresie III dynastii.
Dodatkowo Wolfgang Helck i Eberhard Otto
podkreślają, że podobieństwo pomiędzy
piramidami Baka i Dżedefre może być
wprawdzie uderzające, lecz konstrukcja
piramidy Dżedefre była także nietypowa dla
okresu IV dynastii.
Tak więc, argumentacja o wzorowaniu się
budowniczych piramidy Baki na grobowcu króla
Dżedefre jest niewystarczająca.
I wreszcie, obaj egiptolodzy podważają
informacje Barsantiego dotyczące pomiaru
podstawy piramidy.
Uważają oni, że piramida nie była tak duża
jak twierdzili niegdyś Lepsius i Barsanti.
Wątpią też w prawdziwość stwierdzenia
Barsantiego o znalezieniu tabliczki z
imieniem Dżedefre, gdyż nigdy ten zabytek
nie został przedstawiony.
|