bok podstawy:
73.3 m
wysokość: 49 m
nachylenie: 53o
Zespół
piramidy Userkafa Czyste są miejsca Userkafa
leży w północnej Sakkarze, na pn.-wsch. od kompleksu Dżesera i wzorowany
jest na budowlach III dynastii poprzez swoje położenie wg osi
północ-południe. Piramida o długości boku 72,3 m i kącie nachylenia 53o
oraz pierwotnej wysokości 49 m, obłożona wapieniem z Tura została
odrestaurowana przez Chaemwese za czasów Ramzesa II; obecnie jest dość
zniszczona z powodu niedbałego wykonania trzonu budowli oraz rabunku
kamienia. Od wejścia na ścianie północnej prowadzi w dół korytarz o
długości 18,5 m biegnie prosto aż do przedsionka i komory grobowej.
Komora grobowa o wymiarach 7,87 x 3,13 m obłożona wapieniem z Tura
zawiera bazaltowy sarkofag. Więcej ...>>>
bok podstawy:
20.2 m nachylenie: 53o
wysokość: 15 m
Piramidę
kultową wzniesiono nie, jak to było w zwyczaju, po południowej stronie,
ale naprzeciwko południowo-zachodniego narożnika piramidy Userkafa. Do
naszych czasów zachowały się jedynie dwa najniższe poziomy rdzenia
piramidy. Wejście do podziemnej komory znajdowało się po stronie
północnej piramidki.
bok podstawy:
26.15 m
nachylenie: 52o
wysokość:
17 m
Kompleks
grobowy królowej oddzielony był od kompleksu grobowego króla i otoczony
murem. Piramida miała pierwotnie trzypoziomowy rdzeń pokryty blokami
ładnego białego wapienia. W skład części podziemnej wchodzi przedsionek
i komora grobowa.
Obie komory mają niemal te same wymiary i taki samo
sklepienie dwuspadowe wykonane z nieobrobionych bloków wapiennych. Nie
udało się znaleźć, zarówno w ruinach piramidy królowej jak i króla
Userkafa, żadnego fragmentu stanowiącego dowód na to, jak miała na imię
pochowana tutaj królowa. Bazując na wskazówkach odnajdywanych w
inskrypcjach sąsiedniego grobu kapłana Persena, imię Neferhetepes jest
tym, które możemy przypisać królowej.
bok podstawy:
78.5 m
nachylenie: 50o 30'
wysokość:
48 m
Piramida
stoi na niewielkim wzniesieniu na skraju
pustyni, ok. 20 metrów ponad Doliną Nilu. Rdzeń, który
przypuszczalnie składał się z poziomych warstw nieobrobionych, mniej
wartościowych wapiennych bloków, pierwotnie miał sześć poziomów. Dla
odmiany okładzinę wykonano z wielkich bloków polerowanego wapienia
wydobywanego nieopodal współczesnej wioski Maasara na przeciwległym
brzegu Nilu. Podczas budowy popełniono istotny błąd: południowo-wschodni
narożnik jest przesunięty ok. 1.58 m na wschód w stosunku do
północno-wschodniego narożnika i dlatego rzut poziomy piramidy nie jest
całkowicie kwadratowy. Wejście do podziemi znajduje się od północnej
strony. Stosunkowo krótki, opadający korytarz, wykonany z wapienia
prowadzi do małego westybulu, za którym znajdują się zapory z różowego
granitu. Dalej korytarz najpierw wznosi się łagodnie by poziomo
zakończyć wejściem do przedsionka. Przedsionek znajduje się bezpośrednio
pod osią piramidy. W ruinach Perring znalazł kamienne fragmenty; być
może pozostałości bazaltowego sarkofagu królewskiego. Świątynia grobowa
stała przed wschodnią stroną piramidy i zbudowana została z dwóch warstw
nieobrobionych wapiennych bloków.
38
Piramida
kultowa w kompleksie grobowym Sahure Abusir
bok podstawy:
15.7 m
nachylenie: 56o
wysokość: 11.6 m
Piramidka
ta zbudowana na bazie dwustopniowego rdzenia miała własny mur
otaczający. Do znajdującej się nieco poniżej poziomu komory
zorientowanej wschód-zachód, wiódł wygięty korytarz który początkowo
lekko opadał a następnie wznosił się. We wnętrzu piramidy niczego nie
znaleziono. Na fotografii widoczne narożniki piramidy.
pierwsza faza: bok podstawy:
ok.72 m
nachylenie stopnia: 76o
wysokość: 52 m
druga faza: bok podstawy: ok.104 m
nachylenie ścian: 54o 30'
wysokość: 72 m
Piramida
Neferirkare stanowiła największą konstrukcję na
nekropoli w Abusir. Zbudowano ją też na
najwyższym, 330 m nad poziomem Doliny Nilu, miejscu. Dziś rzuca się w
oczy jak ogromna kupa gruzu o schodkowej strukturze rdzenia Piramidę
wielokrotnie przebudowywano lecz nigdy nie została ukończona. Korytarz
prowadzący do komory grobowej który znajduje się mniej więcej pośrodku
północnego boku piramidy, ok. 2 metry ponad poziomem gruntu, był
częściowo umacniany granitową okładziną . Początkowa, opadająca część
korytarza kończy się ok. 2.5 metra poniżej podstawy piramidy, w małym
westybulu przed którym umieszczono granitowe zapory. Pozostała, dłuższa
część korytarza zakręca dwukrotnie i kierując się w zasadzie na wschód,
kończy się w środku przedsionka. Nad płaskim stropem umieszczono
dodatkowy dwuspadowy, rozkładający nacisk masy kamienia. Takiej metody
konstrukcji stropu w komorze grobowej nie znaleziono w żadnej innej
piramidzie Starego Państwa. Przedsionek i komora grobowa zorientowane
wschód-zachód miały tę samą szerokość. Przedsionek był nieco krótszy od
komory grobowej.
bok podstawy:
ok.25 m
nachylenie: 52o
wysokość: 72 m aktualna wysokość ruin:
ok. 4 m
Ten
mały kompleks należał przypuszczalnie do małżonki Neferirkare, królowej
Chentkaus II i stał na południe od piramidy króla w Abusir. Piramidę
wykonano z kawałków wapienia. Trzypoziomowy rdzeń utworzono z małych
odłamków skalnych połączonych zaprawą z gliny. Na okładzinę użyto płyt z
wysokiej jakości białego wapienia. Struktura podziemna piramidy
jest niezwykle prosta. Z wejścia przy poziomie gruntu pośrodku
północnego boku, korytarz z początku prowadzi w dół, następnie poziomo
skręca łagodnie w kierunku wschodnim. Tuż przed końcem korytarza
umieszczono granitowe zapory, za nimi korytarz kończy się w komorze
grobowej. Zarówno korytarz, jak i komora grobowa wyłożone zostały małymi
blokami polerowanego białego wapienia. Tylko płaskie sklepienie komory
grobowej wykonano z wielkich wapiennych bloków . W ruinach znaleziono
fragment sarkofagu z różowego granitu z odwiniętymi bandażami oraz
fragmenty kamiennych naczyń pochodzących z wyposażenia pośmiertnego
królowej. Świątynię grobową przed wschodnim bokiem piramidy wzniesiono
dopiero po ukończeniu kompleksu grobowego faraona Neferirkare. Napisy
znalezione we wnętrzu ruin potwierdzają przynależność kompleksu
grobowego do królowej Chentkaus II. Poniżej - rekonstrukcja planu kompleksu grobowego
królowej Chentkaus II w Abusir (wg.Jánosiego)
Ta
mała kultowa piramidka stała nieopodal południowo-wschodniego narożnika
piramidy Chentkaus II. Mur otaczający budowlę został wykonany z cegły
mułowej w dwóch kolejnych etapach budowy. W północno-zachodnim
fragmencie pozostała tylko niewielka część kultowej piramidy. Zachowany
element ujawnił, że kultowa piramida została zbudowana z grubo ciosanych
bloków wapienia, które najwyraźniej musiały pochodzić z częściowo
zdemontowanej wapiennej ściany. Kamienie zostały ułożone w piramidalną
formę, ale, co zaskakujące, powierzchnia bloków nie została wygładzona.
Jeszcze bardziej zaskakujące jest to, że kultowa piramida, w
przeciwieństwie do innych tego typu, w ogóle nie ma części podziemnej.
Założenie, że mały korytarz lub komora mogła istnieć w nadbudowie
kultowej piramidy, wydaje się być czystą spekulacją.
Piramidę
wzniesiono w północnej części nekropoli, pomiędzy piramidą Sahure a
solarną świątynią Userkafa. Pomiary powierzchni pozwalają wnioskować, że
piramida była największą, po grobowcu Neferirkare, na nekropoli w
Abusir.
bok podstawy pierwotnie planowanej
piramidy:
ok.78 m
bok podstawy rdzenia piramidy przebudowanej na mastabę:
65.5 m
nachylenie ścian: 64o 30' nachylenie zachowanego stopnia: 78o
wysokość:
7 m
Najniższy
poziom rdzenia piramidy Neferefre, który zachował się w bardzo złym
stanie, w połowie zasypany piaskiem, był do niedawna uważany przez
archeologów za największą zagadkę
nekropoli w Abusir. Piramidy nie zbudowano na skalnej podstawie,
lecz na fundamencie zrobionym z dwóch warstw ogromnych wapiennych bloków
ustawionych na miejscu po wykonaniu wykopu na komorę grobową i opadający
korytarz. Pośrodku północnego boku piramidy, przy jej podstawie,
opadający korytarz prowadzi do królewskich apartamentów pośmiertnych.
Pośrodku korytarza znajdowały się masywne zapory z różowego granitu.
Przedsionek i komora grobowa zorientowane są dokładnie wschód-zachód.
Obie komory wyposażono w dwuspadowe sklepienie wykonane z białego
wapienia. W ruinach piramidy znaleziono fragmenty sarkofagu z różowego
granitu, fragmenty czterech alabastrowych urn kanopskich w których
złożono pierwotnie wnętrzności, alabastrowy pojemnik ofiarny i
najcenniejszą rzecz - fragment mumii królewskiej. Wstępne badania
anatomiczne wykazały że prawdopodobnie należała do mężczyzny, który w
chwili śmierci miał od 20 do 23 lat.
bok podstawy:
ok.78.5 m
nachylenie: 51o 50'
wysokość: ok.50 m
długość rampy: 368 m
Rdzeń
piramidy składa się z siedmiu stopni. Materiał do jego konstrukcji
pochodzi prawdopodobnie z kamieniołomów wapienia leżących na zachód od
wioski Abusir. Wykop pod komorę
grobową, przedsionek i korytarz, nie został wykuty głęboko w skale, lecz
utworzony raczej ponad nią, nieco poniżej powierzchni gruntu.
Zlokalizowane poniżej podstawy piramidy sklepienie przedsionka i komory
grobowej wykonano obowiązującą wówczas techniką dwuspadową. Technika ta
to trzy warstw ogromnych bloków nakładanych jedna na drugą. Szczeliny
pomiędzy blokami wypełniono odpadkami wapiennymi. Wejście znajdowało się
na poziomie podstawy piramidy dokładnie pośrodku jej północnego boku.
Korytarz prowadzący do komory grobowej wykończony został polerowanym
białym wapieniem i wzmocniony różowym granitem u wylotów. Mniej więcej
pośrodku korytarza znajdowały się granitowe zapory wykonane z dwóch
ruchomych bloków. Przedsionek i komora grobowa leżą bezpośrednio poniżej
podstawy, w pionowej osi piramidy.
Ruiny
tego niewielkiego kompleksu grobowego znajdują się na południowym skraju
pola piramid w Abusir, ok. 50 metrów na południe od piramidy królowej
Chentkaus II. Ten całkowicie zrujnowany kompleks grobowy zawierał
piramidę, świątynię grobową i małą, kultową piramidkę. W ruinach komory
grobowej, pośród pozostałości różowego granitowego sarkofagu, gruzu i
fragmentów wyposażenia pośmiertnego, znaleziono uszkodzoną mumię
(49/J/94) 21-23-letniej kobiety. Archeologiczne uwarunkowania pozwalają sądzić iż
jest to mumia właścicielki piramidy, jednak jej imienia nie znaleziono
pośród ruin. Grobowiec ten można bez wątpliwości datować na czasy króla Niuserre. Królową w nim pochowaną była prawdopodobnie małżonka władcy
lub jego brata, faraona Neferefre.
Obiekt,
któremu ekspedycja
Lepsiusa nadała numer 25, był podwójną mastabą należącą
prawdopodobnie do dwóch księżniczek, przypuszczalnie córek faraona
Niuserre oraz królowej pochowanej w grobowcu położonym nieco na
północny-zachód (piramida Lepsius Nr 24). Jak dotąd nie udało się
odnaleźć imion księżniczek pochowanych w tych mastabach. Prace
wykopaliskowe na tym terenie od lat prowadzi czeska ekspedycja
archeologiczna.
Wejścia do pomieszczeń podziemnych znajdowują się pośrodku północnej
strony budowli, natomiast wejście do kaplicy - po jej wschodniej
stronie. Zstępujące korytarze prowadzą do komór grobowych. Komora
grobowca wschodniego miała długość około 4,50 m, a jej maksymalna
szerokość, wraz z niszami, wynosiła
2,70 m. Podczas prac wykopaliskowych archeolodzy odnaleźli pozostałości
sprzętu pogrzebowego - fragmenty urn kanopskich z wapienia, makiety z
trawertynu i miedzi, wazon z bazaltu, model dłuta z miedzi i odłamki
ceramiki (dzbany na piwo, talerze, misy)
Zupełnie
zrujnowana piramida w Północnej Sakkarze, leżąca w najodleglejszym
skrawku pustynnego płaskowyżu, na wschód od świątyni grobowej Teti,
czasami przypisywana faraonowi Menkauhorowi. Miejscowa ludność nazwała
ją "Bezgłową Piramidą". W gruzach z wykopu pod komorę grobową,
Maspero
znalazł fragmenty sarkofagu z różowego granitu oraz wieka z łupku.
Philippe Lauer i Jean Leclant uznali, że budowniczym piramidy był
faraon V dynastii Menkauhor, Maragioglio and Rinaldi reprezentują
podobny pogląd. Innego zdania jest inny autorytet w dziedzinie badania
piramid egipskich,
Mark
Lehner, przypisując ruiny tej budowli królowi
Merikare(WAD-swt-mry-kA-ra) z X dynastii. W katalogu
Lepsiusa piramida jest oznaczona numerem 29.
Zdaniem
Jocelyn Berlandini budowniczym tej piramidy, której ekspedycja
Lepsiusa nadała numer 50, był król Menkauhor. Pozostałości piramidy
znajdują się na północny-wschód od Czerwonej Piramidy faraona Snofru.
bok podstawy:
78.75 m
nachylenie: 52o
wysokość: 52.5 m przedsionek: 4.02 x 3.1 m komora grobowa: 7.84 x 3.1 x 9 m
długość rampy: ok.220 m
Kompleks
grobowy faraona Dżedkare Isesi została wzniesiony w Południowej Sakkarze
przez naczelnika robót budowlanych Senedżemiba. W północnej stronie
piramidy znajduje się wejście z kaplicą, gdzie obniżający się chodnik ze
specjalną komorą i urządzeniem ze spadającymi kamieniami prowadzi do
przedsionka i komory grobowej o dachu dwuspadowym z bloków wapiennych i
dołączonego na wschodniej stronie niszowego pomieszczenia-przedsionka.
Obie komory i bazaltowy sarkofag zostały mocno zniszczone, jednak
odnaleziono resztki królewskiej mumii. Na wschód od piramidy znajduje
się niegdyś bogato zdobiona świątynia grobowa, do której od północy i od
południa przylegają cztery dziedzińce. Na północnym wschodzie leży
zespół grobowy, który dotychczas był przypisywany, raczej błędnie,
jednej z królowych. (wg T.Schneidera) Więcej ...>>>
51
Piramida
kultowa w kompleksie Dżedkare Południowa Sakkara
bok podstawy:
ok.15.5 m
nachylenie: 65o
wysokość: ok.16 m
Kultowa
budowla przy południowo-wschodnim narożniku piramidy króla nie odbiegała
od standardów obowiązujących w tamtych czasach. Jej konstrukcja to
trzystopniowy rdzeń i pojedyncza komora podziemna, która zorientowana
była wschód-zachód i leżała tuż pod poziomem piramidy. Prowadził
do niej zstępujący korytarz, który rozpoczynał się pośrodku północnego
boku piramidy. Całość otoczona była niewielkim murem.
bok podstawy:
ok.41 m
nachylenie: 62o
wysokość: ok.21 m
Ten
kompleks grobowy znajduje się na północny-wschód od kompleksu Dżedkare.
Nie posiadał ani świątyni doliny, ani rampy do niej prowadzącej, a
składał się wyłącznie z piramidy, świątyni grobowej i własnego muru
otaczającego kompleks. Jego położenie a zwłaszcza strukturalne
podobieństwo do kompleksu grobowego Dżedkare sugeruje że należał on do
królewskiej małżonki. Jednak jej imienia nie udało się odnaleźć na
fragmentach reliefów odkrytych w tej piramidzie. Królowa Meresanch IV,
matka księcia Reemka, ma swój grobowiec w Sakkara (D5), na północ od
piramidy schodkowej Dżesera... Czyżby w tej piramidzie pochowano inną
małżonkę króla? Budowla posiadała pierwotnie trzystopniowy rdzeń.
Obecnie ruiny piramidy zieją głębokim wykopem prowadzącym z północy.
Poniżej - plan kompleksu (wg Jánosiego)
53
Piramida
kultowa przy piramidzie "Nieznanej Królowej" Południowa Sakkara
bok podstawy:
ok.4 m
Mała
kultowa piramidka stojąca przy południowo-wschodnim narożniku piramidy
królowej.
bok podstawy:
57.75 m
nachylenie: 56o
wysokość: 43 m komora grobowa: 7.3 x 3.08 m długość rampy: 750 m
Piramida
Doskonałe są miejsca Unisa
jest najmniejszą piramidą Starego Państwa. Jej wschodnia część leży ponad
podziemnym grobem Hotepsechemui. Rdzeń piramidy,
zbudowany z sześciu warstw, wykonano z nieobrobionych bloków
lokalnie wydobywanego wapienia ustawiając mniejsze bloki na większych,
stopniowo aż do szczytu piramidy. Okładzinę wykonano, jak zazwyczaj, z
polerowanego białego wapienia.
W środku północnej ściany zaczyna się korytarz od długości 14,4 m
prowadzący w dół do komory przechodniej, potem przebiegający poziomo na
odcinku 14,1 m (z trzema zapadniami) i kończący się przedsionkiem (3,8 x
3,1 m), z którego można przejść kierując się na wschód do magazynu, a na
zachód do komory grobowej o wymiarach 3,1 x 7,3 m z bazaltowym
sarkofagiem, alabastrowym obłożeniem i dwuspadowym dachem ze stropem
ozdobionym gwiazdami. Piramida Unisa jest pierwszą piramidą, której
ściany są pokryte Tekstami Piramid, najstarszymi świętymi księgami w
dziejach ludzkości. Więcej ...>>>
bok podstawy:
78.5 m
nachylenie: 53o 13'
wysokość: 52.5 m
mur otaczając: 105 x 127.57 m
Rdzeń
piramidy miał pięć poziomów, oraz część podziemną bardzo podobną do
wykonanych w piramidach Dżedkare i Unisa. Wejście do części podziemnej
znajdowało się w posadzce dziedzińca północnej kaplicy. Oba wyloty
korytarza wykończono blokami z różowego granitu. Przedsionek i komora
grobowa przylegające od zachodu mają sklepienie dwuspadowe, utworzone z
trzech warstw ogromnych wapiennych bloków. Przy zachodniej ścianie
komory grobowej stał sarkofag, splądrowany przed wiekami. Ściany komory
grobowej i przedsionka są pokryte tekstami piramid a sufit imituje
gwiaździste niebo, choć gwiazdy są zorientowane w kierunku wschodnim.
Serdab, który umieszczono we wschodniej części przedsionka, podobnie jak
w piramidzie Unisa, ma 3 głębokie nisze i nie jest dekorowany. Otwarty
dziedziniec dookoła piramidy jest otoczony murem z wapiennych bloków. W
pólnocno-zachodniej części dziedzińca odkryto kwadratowy szyb ok. 40 m
głęboki. Charakterystyczną cechą świątyni grobowej połączonej pochyłą
rampą od południowego-wschodu jest mały dziedziniec wzdłuż południowej
części wschodniej fasady. Otwarty dziedziniec otaczało osiemnaście
filarów z różowego granitu. Tytulaturę władcy można zobaczyć w głęboko
kutym reliefie w bocznej części dziedzińca. Więcej
...>>>
bok podstawy:
15.7 m
nachylenie: 63o
wysokość: 15.7 m
Piramida
kultowa otoczona własnym murem stoi, zgodnie z zasadą budowania w
tamtych czasach, przy południowo-wschodnim narożniku piramidy
króla, W chodniku otaczającym dziedziniec były baseny ofiarne.
Świątynia doliny nie została jeszcze odkryta.
W
podziemnej strukturze piramidy znajduje się komora grobowa usytuowana w
osi pionowej budowli. Na wschód od komory grobowej istniało
pomieszczenie magazynowe. Do podziemnych komór wiedzie zstępujący
korytarz rozpoczynający się w posadzce dziedzińca, usytuowanego pośrodku
północnego boku piramidy. Świątynia grobowa znajdowała się przy
wschodniej ścianie budowli.
bok podstawy:
ok.21 m
nachylenie: 63o
wysokość: ok.21 m aktualna wysokość: 7 m
Piramidę
wzniesiono na bazie trzystopniowego rdzenia. Przed jej północną ścianą
stoi mała kaplica, której lokalizacja różni się nieco od stosowanej,
ponad wejściem do podziemnej części piramidy. Zamiast powszechnie
przyjętego zstępującego korytarza, zastosowano pionowy szyb
rozpoczynający się na poziomie drugiej warstwy rdzenia. Archeolodzy
wysnuli stąd wniosek, że grobowiec ten został prawdopodobnie
zaprojektowany jako mastaba i został przebudowany na piramidę gdy Pepi I
został królem. W komorze grobowej znaleziono wapienny sarkofag,
fragmenty cedrowej trumny i szczątki kobiety zmarłej w średnim wieku.
Świątynia grobowa po wschodniej stronie piramidy posiada, w pewnym
sensie, nietypową konstrukcję.
bok podstawy: 78.75 m
nachylenie: 53o 07' 48''
wysokość: 52.5 m aktualna wysokość ruin: 12 m
Piramida
zachowała się do naszych czasów w bardzo złym stanie na skutek kradzieży
budulca kamiennego. Z wyposażenia grobowego zachowała się trumna,
skrzynka na kanopy z trzema dzbanami lewy sandał z czerwonego drewna,
kawałek płótna i mały krzemienny nóż. Teksty Piramid stanowią już
trwały element wystroju grobowca, nie tylko na ścianach komory grobowej
i przedsionka, lecz także prowadzącego do nich korytarza.
Sześciostopniowy rdzeń piramidy zbudowano z małych bloków wapiennych
związanych glinianą zaprawą. Okładzina z polerowanego białego wapienia
zachowała się jedynie w najniższych partiach piramidy. Ponad wejściem do
korytarza przy północnej ścianie piramidy stała niegdyś kaplica po
której nie zachowały się żadne, nawet najmniejsze pozostałości. Korytarz
wykonany z wapienia składa się z dwóch części, zstępującej i poziomej.
Do wzmocnienia korytarza w kilku miejscach użyto różowego granitu. Z
tego samego granitu wykonano zapory z trzech ruchomych płyt,
zlokalizowanych mniej więcej pośrodku poziomej części korytarza.
Przedsionek znajdował się w osi pionowej piramidy. Po jego wschodniej
stronie znajdował się serdab z trzema niszami, a po zachodniej - komora
grobowa. Strop przedsionka i komory grobowej wykonano techniką
dwuspadową z ogromnych wapiennych monolitów. Strop składa się z trzech
warstw takich bloków. Sarkofag stał przy zachodniej ścianie komory
grobowej.
Więcej ...>>>
Pozostałości
piramidy odkryła w 2007 roku francuska ekspedycja kierowana przez Philippe Collomberta. Komora grobowa znajdowała
się w stanie daleko posuniętego zniszczenia z wyjątkiem dwóch
wewnętrznych ścian na których znaleziono wykute teksty piramid.
W komorze grobowej odkryto granitowy sarkofag ozdobiony tytułami
królowej, jednak brak jakiejkolwiek informacji, czyją małżonką była. Jej
mężem mógł być Pepi II lub, co bardziej prawdopodobne - Pepi I.
Informacja o odkryciu komory grobowej i unikalnych na skalę światową
tekstów piramid została opublikowana w marcu 2010 roku.
Piramida satelitarna (fotografia poniżej) w kompleksie grobowym Behenu
była posadowiona w pobliżu południowo-wschodniego narożnika głównej
piramidy królowej.
Więcej ...>>>
Kompleks
grobowy królowej Nebuunet, w skład którego
wchodziła piramida i mała świątynia grobowa, jest w znacznym stopniu
zrujnowany. Piramidę zbudowano z wapienia. Wejście do korytarza
wiodącego do komory grobowej, znajdowało się w posadzce dziedzińca
kaplicy przed północnym bokiem piramidy. W ruinach kaplicy, zbudowanej z
cegły mułowej znaleziono fragment ołtarza z wapienia. Korytarz składa
się z części zstępującej i poziomej. Przed wejściem do komory grobowej
zastosowano prostą zaporę z różowego granitu. Komorę grobową
zorientowano wschód-zachód i zastosowano w niej płaskie sklepienie.
Znaleziono niewielkie fragmenty sarkofagu z różowego granitu. W
niewielkim pomieszczeniu serdabu na wschód od komory grobowej
archeolodzy znaleźli drewniane fragmenty wyposażenia pośmiertnego. Więcej ...>>>
Kompleks
grobowy królowej Inenek-Inti położony jest na zachód od piramidy
królowej Nebuunet.
Miał on własny mur otaczający. Jedynie położenie komory grobowej
względem osi pionowej piramidy różni się od rozwiązania w piramidzie
Nebuunet. Piramidka kultowa (fotografia po prawej), posadowiona jest
przy południowo-wschodnim narożniku grobowca królowej. Więcej ...>>>
Piramida ta była grobem starożytnego
egipskiego urzędnika Rehoriszefnachta. Budowla powstała prawdopodobnie
pod koniec XI lub na początku XII dynastii. Jest to najstarsza egipska
piramida zbudowana dla osoby, nie będącej członkiem rodziny królewskiej.
Piramida została odkryta przez Audran Labrousse i Mission Archéologique
Française de Saqqara w 2005 roku. Materiał budowlany był głównie
wapiennym gruzem, którego pierwotnie użyto do budowy pobliskich
obiektów. Pośród gruzu znaleziono starsze stoły ofiarne, stele, kaplice
i nadproża. Od północy szyb prowadził do komory grobowej. Sufit składał
się z płyt, umieszczonych na tej samej wysokości co podstawa piramidy.
Dekoracja komory grobowej jest syntezą motywów z dynastii VI i przełomu
XI/XII. Górne części zachodniej i południowej ściany zdobi fryz,
przedstawiający pochówek Reheriszefnachta. Dolne części tych samych
ścian i całej wschodniej ściany są pokryte hieroglifami. Zachodnia część
napisu składa się z zaklęć 214-217 z Tekstów Piramid, natomiast część
wschodnia zawiera zaklęcie 335 z Tekstów Sarkofagów.
Pierwotne
wymiary tej piramidy, zwanej dawniej południowo-zachodnią, nie
różnią się od piramidy Nebuunet, ale część podziemna różni się w stopniu
zasadniczym. Serdab usytuowano nie w kierunku wschodnim, lecz
południowym, w stosunku do komory grobowej, która leży w osi pionowej
piramidy. Znaleziono dwa zwoje płótna, pozłacany drewniany sandał i
przedmioty miedziane. W komorze grobowej odkryto fragmenty sarkofagu z
różowego granitu. Świątynia grobowa budowana była w pośpiechu. Więcej ...>>>
Piramida
położona jest na północ od Zachodniej Piramidy. Książę
Horneczerierchet był synem Pepi I i jednej z jego żon, imieniem Mehaa,
która, być może, również została pochowana w piramidzie.
Więcej ...>>>
Grobowiec
królowej Anchesenpepi
II postawiono na południe od piramidy Anchesenpepi III, jej siostry. W
komorze grobowej leży ogromny , zdobiony sarkofag z bazaltu. Jednak najbardziej ekscytującym odkryciem
były teksty piramid pokrywające ściany
komory grobowej. Więcej ...>>>
Piramida
odkryta całkiem niedawno przy południowo-zachodnim narożniku
królewskiego grobowca. Poważnie uszkodzona komora grobowa kryje sarkofag
wykuty w ogromnym bloku kamienia. Wieko sarkofagu wykonano z wielkiego,
niestarannie wykończonego granitowego monolitu.
Piramida kultowa (na zdjęciu) znajdowała się przy południowo-wschodnim
narożniku piramidy królowej.
Więcej ...>>>
bok podstawy:
78.75 m
wysokość: 52.5 m
nachylenie: 53o 07' 48''
Zespół
piramidy Nemtiemsafa w Południowej Sakkarze, leżący na południowy-zachód
od zespołu Pepi I, nie został ukończony a jego stan ucierpiał bardzo z
powodu kradzieży kamienia. Położenie oraz zdobienie Tekstami Piramid
wzorowane jest na piramidzie Pepi I. Po wschodniej stronie piramidy
znajduje się świątynia grobowa, a po północnej - kaplica. W 1880
Maspero znalazł w komorze grobowej bazaltowy sarkofag a w nim mumię
młodego mężczyzny z włosami spiętymi w dziecięcy lok. E.Smith, ekspert w
dziedzinie badań mumii egipskich, określił wiek mumii na czasy
XVIII dynastii, natomiast kilku późniejszych egiptologów było zdania iż
jest to jednak mumia Nemtiemsafa.
Więcej ...>>>
długość boku podstawy:
78.75 m
kąt nachylenia: 53o 07' 48"
wysokość: 52.5
przedsionek: 3.69 m x 3.15 m komora grobowa: 7.9 x 3.15 m
długość komory w korytarzu: 16 m
długość korytarza: 23 m
długość rampy: ok.400 m
Zespół
grobowy Pepi II nawiązuje w swej konstrukcji i dekoracji do grobów
Tetiego, Unisa i Sahure. Rdzeń piramidy
zbudowano z małych bloków wapiennych związanych glinianą zaprawą. Jako
okładzinę użyto białego wapienia. Dostępna przez wejście z kaplicy północnej
struktura podziemna, składa się z obniżającego się korytarza o długości
16 m, przedsionka i komory z trumną oraz pomieszczenia magazynowego. W westybulu, w miejscu
przejścia korytarza z zstępującego w poziomy, znaleziono wiele
fragmentów alabastrowych i diorytowych naczyń, również złote ostrze
małego noża. Tuż za westybulem zastosowano granitową zaporę z trzech
masywnych ruchomych bloków. Serdab nie miał nisz i zajmował tylko jedną
komorę. Gwiazdy połyskiwały z dwuspadowego sklepienia przedsionka i
komory grobowej.
Oprócz utrwalonych tam Tekstów Piramid znajduje się również granitowy
sarkofag i pokrywa skrzyni kanopskiej, będące pozostałościami
wyposażenia grobu. Na południe od świątyni ofiar znajduje się niewielka
piramida kultowa. Rampa
ok. 400 m długości łączy świątynię doliny z świątynią grobową.Więcej ...>>>
Ta
mała piramida kultowa znajdowała się przy południowo-wschodnim narożniku
piramidy władcy i w swojej pierwotnej formie nie różniła się zasadniczo
od wcześniejszych struktur tego typu dynastii V i VI-ej. Więcej ...>>>
bok podstawy:ok.23.5 m
nachylenie: 61o
wysokość: ok.21.5 m
Ta
najstarsza z trzech piramid królowych znajdowała się wewnątrz własnego
kompleksu położonego na północny-zachód od piramidy króla. W jego skład
wchodzi także mała piramida kultowa i świątynia grobowa. Całość otoczona
murem. Rdzeń piramidy składał się z trzech warstw wykonanych z tego
samego budulca i w ten sam sposób, jak piramida króla. Wejście
umieszczono w posadzce dziedzińca przed środkową częścią północnego boku
piramidy. Za zaporą z różowego granitu przy końcu zstępującego korytarza
znajdowała się zapora blokująca wejście do komory grobowej,
zlokalizowanej w pionowej osi piramidy. Jej płaskie sklepienie
dekorowane było gwiazdami a ściany tekstami piramid. Po wschodniej
stronie komory grobowej umieszczono niewielki serdab.
Piramida
stała przy południowo-wschodnim narożniku piramidy królowej. W
przestrzeni pomiędzy piramidami
Jequier
dokonał niezwykle unikalnego odkrycia, w płytkim wykopie leżało 16
modeli statków.
Piramida
jest doszczętnie zrujnowana. Sarkofag był przypuszczalnie wykonany z
różowego granitu. W najbardziej na zachód położonej komorze magazynowej
świątyni,
Jequier odkrył granitowy sarkofag królowej Anchesenpepi IV. Na
bazaltowej pokrywie sarkofagu znaleziono sensacyjną inskrypcję
przypominającą słynny Kamień z Palermo, zawierającą fragment królewskich
roczników z VI dynastii, z wieloma nowymi, interesującymi informacjami.
Inskrypcję odczytano niedawno przy zastosowaniu najnowszych technik
fotograficznych.
Kompleks
grobowy trzeciej małżonki Pepi II leży przy południowo-wschodnim
narożniku piramidy króla. W jego skład wchodzi piramida królowej,
świątynia grobowa i piramida kultowa. Piramidę odkrył
Jequier w stanie bardzo zrujnowanym, tak że struktura rdzenia
była ledwie dostrzegalna. Jequier był w stanie znaleźć zaledwie mały
blok okładziny na którym opierał się piramidion. Ściany komory grobowej
i , być może, korytarza pokryte były tekstami piramid. Po stronie
zachodniej znajdowała się surowo dekorowana świątynia grobowa.