Tytuł
Boskiej Małżonki Amona
wywodzi się z okresu XVII/XVIII dynastii i był on noszony przez kobiety mające
bardzo wysoką rangę na dworze królewskim. Mogły to być królewskie matki, żony
lub córki. Jak się wydaje, tytuł był dziedziczony i przechodził z matki na
córkę. I tak np. Boską Małżonką Amona była królowa
Hatszepsut, a następnie jej córka Neferure. W tych, jak i w wielu innych
przypadkach był to tytuł czysto honorowy. Pierwszą królową noszącą ten tytuł
była Ahhotep I, matka króla Ahmose, a pierwszą znaną w
ogóle - Sitirbau z tego samego okresu. Inne znane postaci to:
Ahmes-Nefertari (córka Sekenenre) Sit-Kamose
(córka Kamose) Meritamun
i Ahmes-Sitamun (córki Ahmose) Hatszepsut
(wielka królowa) Neferure
(córka Hatszepsut) Seniseneb
(córka wezyra Hapuseneba, czasy Totmesa III) Iset
(matka Totmesa III) Seczah
(żona Totmesa III) Hui
(matka Meritre-Hatszepsut) Meritamon
(córka Totmesa III) Tia
(żona Amenhotepa II) Maetka
(żona Senena, dostojnika w czasach Amenhotepa III) ...mut...
(wzmiankowana w świątyni Hathor w Dendera) Sitre
(żona Ramzesa I) Muttui
(żona Ramzesa II) Nefertari-Meritmut (żona Ramzesa II) Meritamon
(córka-żona Ramzesa II) Tauseret (wielka królowa, żona Seti II) Isettahemdżeret (żona Ramzesa III) Duatentopet
(córka (lub żona) Ramzesa IV) Iset
(córka Ramzesa VI) Titi
(żona Ramzesa X)
W Epoce
Późnej tytuł Boskiej Czcicielki Amona
(lub Boskiej Adoratorki Amona) nabiera większego
znaczenia i jest wykorzystywany do celów
politycznych przez władców egipskich, libijskich i kuszyckich, którzy dla
zapewnienia sobie wpływów w Tebaidzie mianowali na ten urząd swoje córki lub
siostry. Córka Pinedżema I, Maatkare zapoczątkowała słynną linię Boskich
Czcicielek Amona w Tebach, których władza na tym terytorium była równa
władzy królewskiej. Same Boskie Czcicielki
pisały swe imiona w królewskich kartuszach, przyjmując w
chwili obejmowania urzędu imiona tronowe lub nawet, jak Nitokris I, imię
horusowe. Transkrypcja królewskiej tytulatury będzie poprawnie widziana po
pobraniu i zainstalowaniu czcionki glyphtrl.ttf .
1
1065 - 1045
Maatkare-A
... ...
... ...
... ...
... ...
... ...
mAat-kA-ra
Maatkare (Sprawiedliwa Jest Dusza Re)
Mutemhet(Mut Stoi Na Czele)
Córka
Pinedżema I i Henuttaui-Q. Jej mumię
znaleziono w skrytce DB320 w Deir
el-Bahari. Mumia spoczywała w
dwóch sarkofagach, z których
zewnętrzny odznaczał się niezwykłą wręcz starannością wykonania.
Zachowała się biżuteria i papirus. W trumnie obok mumii Maatkare
znaleziono niewielką mumię, przez lata, za sprawą G.Maspero, uważaną
za mumię córki Maatkare. Zdjęcia roentgenowskie
wykazały że niewielka mumia zawiera zabalsamowanego pawiana (!),
przypuszczalnie ulubione zwierzątko kapłanki. Poświadczona w
graffiti w świątyni w Luksorze, świątyni Chonsu w Karnaku, na posągu
z Marsylii.
2
Henuttaui-D
... ...
... ...
... ...
... ...
Hn-t-tAwi Henuttaui (Pani Obydwu Krajów)... ...
Prawdopodobnie
córka Pinedżema II i Isetemchebet. Znana dzięki napisom na kilku
figurkach uszebti nieznanego pochodzenia. Imię Duatneczer Henuttaui pisane
bez w kartuszu wraz z
tytułami Boskiej Adoratorki Amona.
4
865 - 85
Karoma (4) Meritmut
... ...
... ...
... ...
... ...
... ...
Córka
arcykapłana Nimlota (3), zdaniem innych - Osorkona II. Wg. D.Astona została poślubiona Takelotowi
II, któremu urodziła dwóch przyszłych władców, Osorkona III i
Szeszonka III. Zdaniem innego wybitnego znawcy III Okresu
Przejściowego, K.Kitchena, była małżonką Szeszonka IV i to on
właśnie był ojcem Osorkona III. Imię tronowe - Sitamon Mutemhat.
Przepiękna figurka z bronzu znajduje się w Muzeum Luwru (N500)
a
770
(Kitchen)
Taszacheper
... ...
... ...
... ...
... ...
... ...
Wzmiankowana
na graffiti w świątyni Chonsu z czasów Takelota III. Być może córka
Osorkona II. Poświadczona w jubileuszowym hallu swego ojca i graffiti w
świątyni Chonsu z czasów Takelota III. Pełniła urząd przez bardzo krótki czas.
Sp-(n)-wp(t) (mri-mwt)
Szapenupet Meritmut (Dar [bogini] Upet; Ukochana Przez Mut)
Córka
Osorkona III i królowej Karaoczet. W momencie
objęcia urzędu Boskiej Czcicielki, przyjęła tytuł Władczyni
Obydwu Krajów, Ucieleśnienie Woli Amona, Szapenupet Meritmut. Po
wkroczeniu władcy kuszyckiego, Pianchi do Teb,
Szapenupet została zmuszona do zaadoptowania jego siostry Amenardis, czyniąc
tym samym tę ostatnią swoją współwładczynią i następczynią na tronie
tebańskim.
imn-iir-di-si
Amenardis(Amon Jest Tym,
Który Ją Dał)
Córka
Kaszty i Pabatmy, siostra Pianchi i
Szabaki. Została
Boską Czcicielką Amona w Tebach dzięki adoptowaniu jej przez
Szapenupet I na polecenie króla kuszyckiego Pianchi. Imię Amenardis
znajdujemy na zabytkach świątyni Montu w Karnaku, graffiti w Wadi
Hammamat i WadiGasus. Zachowało się wiele posągów i figurek
przedstawiających Amenardis, której kaplica grobowa leży w zespole
świątyni w Medinet Habu.
8
710 - 650
Szapenupet II
... ...
... ...
... ...
Hnwt-nfrw-mwt (irt-ra)
dwAt-nTr Sp-(n)-wpt , Sp-n-wp(t)
Hnwt-nfrw-mwt
(irt-ra)
HenutneferumutIritre (Władczyni Piękna, Mut ; Oko Re)
dwAt-nTr
Sp-(n)-wpt
Duatneczer
Szapenupet
Córka
Pianchi i Peksater, siostra
Taharki i Szabataki. Godność
Boskiej Czcicielka Amona dzieliła od roku 670 p.n.e. z Amenardis II,
a od 656 z Nitokris I. Przyjęła tytuł: Władczyni Piękna, Mut, Oko Re.
Wspólnie z Taharką prowadziła prace budowlane w Tebach i Medamud. Jej
kaplica grobowa znajduje się w zespole świątynnym Medinet Habu.
Szapenupet II pisze swe imię w kartuszu i obchodzi święta jubileuszu
choć władza świecka w Tebach należy do Montuemhata. Na czasy jej rządów
przypada asyryjskie panowanie w Egipcie.
9
670 - 640
Amenardis II
... ...
... ...
... ...
... ...
(Drt-nTr , dwAt-nTr) imn-iir-di-si
(mr(it)-tfnt)
imn-iir-di-si
Amenardis(Amon Jest Tym, Który
Ją Dał)
(mr(it)-tfnt)
Mer[it]tefnut
(Ukochana Przez Tefnut)
Córka
Taharki, siostra kuszyckiego króla
Atlanersy. Adoptowana przez Szapenupet II, jej następczyni na
tebańskim tronie
Boskich Czcicielek Amona. Od 656 p.n.e. współdzieliła władzę z
Nitokris I, wprowadzona na tron przez Psametyka I.
10
656 - 586
Nitokris I ( Szapenupet III )
Hr wrt
... ...
... ...
nb(t)-nfrw-mwt
nt-iqrt (mr(it)-mwt)
nb(t)-nfrw-mwt
Nebetneferumut
(Pani Piękna, Mut)
nt-iqrt (mr(it)-mwt)
Nitokris Mer[it]mut
(Ukochana Przez Mut)
Córka
Psametyka I i, prawdopodobnie, królowej
Mehitenusechet. Została adoptowana przez Szapenupet II jako
Boska Czcicielka Amona
w Tebach w wyniku, jak się powszechnie sądzi, starań dyplomatycznych
Psametyka I lub, zdaniem W.Helcka, na skutek interwencji zbrojnej
Sematauitefnachta, księcia Herakleopolis.
b
Szapenupet IV
... ...
... ...
... ...
... ...
... ...
Prawdopodobnie
córka Necho II i królowej Chedebneithhirbinet. Mianowana Małżonką Amona
pod koniec panowania Psametyka I.
anH-n.s-nfr-ib-ra
Anchnesneferibre (Niech Neferibre Żyje Dla Niej)
Córka
Psametyka II i Tachuit (lub jego siostra a córka
Nekau II).
Boska Czcicielka Amona w Tebach, adoptowana przez swą poprzedniczkę
Nitokris I. Piastowała swój urząd aż do momentu przejęcia władzy przez
Persów w 525 p.n.e. W świątyni w Medinet Habu znajduje się kaplica
grobowa Anchnesneferibre, która ozdabiała również wiele budowli w
Karnaku. Imię tronowe - Hekanefertummerimut.
12
525
Nitokris II
... ...
... ...
... ...
... ...
Hm-nTr [tpt n] imn nt-iqrt
Córka
Amazisa. Od 525 p.n.e. następczyni
Anchnesneferibre na urzędzie Boskiej
Czcicielki Amona w Tebach. Prawdopodobnie nigdy nie rozpoczęła
urzędowania w związku z inwazją Persów.