Dynastia
ta jest częściowo współczesna zarówno z XXII, jak i XXIII. Spawując rządy z Sais
w zachodniej delcie, jej pierwszy król, Tefnacht, początkowo odniósł sukces
rozszerzając swą władzę na północny Egipt, lecz ostatecznie został odparty przez
ekspansję Kuszytów z dynastii XXV.
Warto zauważyć, że obaj królowie tej dynastii używają imion tronowych, które
nawiązują do starożytnych przodków. Tefnacht nazwał siebie Szlachetnym
należącym do Re (Spss ra),
przypominającym Szepseskare z V dynastii, który był Królem Podwójnego Kraju,Szlachetnym Należącym do Ka Re (Spss kA ra).
Podobnie, Bakenrenef (Bokchoris) był Trwałym, należącym do Ka Re, (wAH
kA ra), używając tego samego imienia tronowego, co
Wahkare Khety V.
Transkrypcja królewskiej
tytulatury
będzie poprawnie widziana po
pobraniu i zainstalowaniu czcionki
glyphtrl.ttf .
wr aA (n) m(SwS) xawti wr aA n lbiw
tAy.f-nxtw , wr n imntt xAi-a wr n nTrt tA(y).f-nxtw
siA-Xt
siA-Xt-nbti
bik-nbw
Spss-ra
tA(y).f-nxtw ,
tAy[.f]-nxtw
Spss-ra
Szepsesre
(Wspaniały Jak Re)
tA(y).f-nxtw
Tefnacht
Książę Sais
w latach 740-727 p.n.e. W ciągu kilku lat udało mu się zjednoczyć niemal
wszystkie nomy Delty, stał się tym samym władcą potężniejszym niż królowie
XXII i XXIII dynastii. Stanął na czele koalicji książąt Delty (Osorkon IV,
Iuput II, Szeszonk V) i zaatakował Hermopolis pozostające pod władzą
Nimlota (4), z którym ostatecznie zawarł przymierze. Po
nieudanej próbie zdobycia Tebaidy i Herakleopolis, uciekając przed Pianchim
schronił się w bagnach delty Nilu. Tytuł królewski przyjął dopiero w 727
p.n.e. po wycofaniu się Kuszytów i ugruntował swoją władzę po wycofaniu się
Pianchiego do Napaty.
Syn
Tefnachta.
Uznawany przez Greków (Diodor) za wielkiego prawodawcę, choć dziś niewiele
wiadomo o jego działalności gospodarczej i administracyjnej. Układał
się z Asyryjczykami przeciwko Kuszytom. Zdaniem Manethona
został pojmany przez Szabakę i
spalony na stosie.
a
Padinemti
... ...
... ...
... ...
... ...
pA-di-anti ,
pA-dinmti (?)
pA-di-anti
Padianti
(Ten, Którego Zesłał Nemti)
Rządy
w Asjut w opozycji do władców tej dynastii. Król poświadczony przez zapis
na papirusie grobowym XXV dynastii.